Een ontoereikend zuurstofaanbod heeft bijgedragen tot de doodsoorzaak

Tijdens een astma-aanval trekken de gladde spieren in de bronchiën samen, waardoor deze zich vernauwen. Tegelijkertijd zwellen de slijmvliezen van de luchtwegen door infectie en scheiden slijm af. De bovenlaag kan zelfs beschadigd raken en cellen verliezen waardoor de luchtwegen nog verder vernauwen. Een vernauwde luchtweg dwingt de patiënt tot meer inspanning om een gelijke hoeveelheid lucht in en weer uit te ademen. Bij astma is deze vernauwing reversibel, wat wil zeggen dat met een adequate behandeling of soms vanzelf, de spieren zich ontspannen en de ontsteking verdwijnt, zodat de luchtwegen zich weer verwijden en de ademhaling weer normaal wordt.

De luchtwegen vernauwen zich in reactie op stimuli die normaal gesproken geen invloed hebben op gezonde longen (prikkels). Zulke prikkels kunnen zijn:

Allergenen
Infecties
Irriterende stoffen
Inspanning, stress and onrust
Aspirine

Er zijn veel allergenen die door inademing een astma-aanval kunnen veroorzaken; pollen, huisstofmijtschilfers, lichaamsafscheidingen van kakkerlakken, deeltjes van veren en huidschilfers van (huis-)dieren. Deze allergenen binden zich aan het immunoglobuline E (IgE, een van de soorten antistoffen in ons lichaam), dat op de slijmvliezen zit, waardoor de zich hier bevindende mestcellen aangezet worden om histamine af te scheiden die de astma-aanval veroorzaken. (Deze vorm van astma wordt allergische astma genoemd). Hoewel voedselallergieën maar zelden een astma-aanval opwekken, kunnen sommige voedingsmiddelen (zoals schaaldieren of pinda’s) heftige aanvallen teweegbrengen bij mensen die gevoelig zijn voor deze voedingsmiddelen.

Astma-aanvallen veroorzakende infecties zijn meestal viraal, zoals een verkoudheid, bronchitis en soms longontsteking.

Irriterende stoffen die een astma-aanval kunnen uitlokken zijn rook van tabak, marihuana of cocaïne, geurstoffen (zoals in parfums, schoonmaakmiddelen of luchtverontreiniging), koude lucht en maagzuur dat in de luchtwegen terechtkomt door gastro-oesofageale refluxziekte.

Bovendien kunnen mensen met astma tijdens inspanning of sporten bronchoconstrictie ontwikkelen. Door stress en ongerustheid kunnen mestcellen aangezet worden om histamine en leukotriënen af te scheiden, die op hun beurt de nervus vagus prikkelen. De hiermee in verbinding staande gladde spieren in de bronchiën trekken zich dan samen en vernauwen de luchtweg.

Astma-aanvallen kunnen variëren in frequentie en heftigheid. Sommige mensen zijn het grootste deel van de tijd vrij van symptomen en hebben slechts af en toe korte en lichte aanvallen. Anderen hoesten en piepen de hele tijd en hebben vaker en ernstigere aanvallen.

Een astma-aanval kan plotseling beginnen met piepen, hoesten en kortademigheid. Maar soms kan zo’n aanval ook geleidelijk op gang komen met zich langzaam verergerende symptomen. In beide gevallen ondervinden astmapatiënten meestal als eerste kortademigheid, hoesten of druk op de borst. Een aanval kan binnen enkele minuten voorbij zijn, maar kan ook uren of soms zelfs dagen duren. Jeuk op de borst of in de hals kan een voortijdig symptoom zijn, vooral bij kinderen. Soms is een droge hoest ’s nachts of bij inspanning het enige symptoom.

Tijdens een astma-aanval kan de benauwdheid zeer ernstig worden en angstige gevoelens teweegbrengen. De patiënt gaat instinctief rechtop zitten en voorover leunen en gebruikt hals- en borstspieren om de ademhaling te ondersteunen, maar hapt nog steeds naar lucht. Zweten is een normale reactie op alle inspanning en angst. De hartslag versnelt en de patiënt kan een kloppend gevoel in de borst krijgen.

Tijdens een zware aanval is de patiënt nauwelijks in staat enkele woorden te spreken zonder tussendoor adem te halen. Het piepen kan verminderen, omdat er nog maar weinig lucht in en uit de longen stroomt. Verwarring, lethargie en een blauwige huidskleur zijn de tekenen dat de patiënt een ernstig zuurstofgebrek heeft, noodhulp is dan beslist noodzakelijk. Met de juiste behandeling knapt de patiënt gewoonlijk snel weer op en herstelt volledig, zelfs na een zware astma-aanval. In zeldzame gevallen kunnen de aanvallen zich in zo’n snel tempo opvolgen, dat de patiënt het bewustzijn verliest en zichzelf niet meer de noodzakelijke behandeling kan geven. Zulke patiënten zouden een medische armband moeten dragen en altijd een mobiele telefoon bij zich hebben waarin de relevante noodnummers voor medische assistentie staan. Uit onderzoek is gebleken dat er een sterk verband bestaat tussen stress en astmasymptomen, deskundigen beweren dan ook dat een betere behandeling, waaronder ook training in het vergroten van het zelfvertrouwen en de algehele conditie, kunnen bijdragen aan het verhogen van de kwaliteit van leven van astmapatiënten. De directe band tussen stress en astma worden duidelijk als men de mogelijke consequenties van onbehandelde astma-aanvallen in ogenschouw neemt.

Een astma-aanval kan zeer beangstigend zijn, zowel voor de patiënt als voor zijn omgeving. Zelfs bij een lichte aanval kunnen de symptomen paniek veroorzaken. Een ernstige astma-aanval is een levensbedreigende noodsituatie die onmiddellijke professionele medische hulp behoeft. Indien snelle en adequate behandeling uitblijft, kan een ernstige astma-aanval tot de dood leiden.

Mensen die een lichte astma-aanval krijgen zijn meestal wel in staat zelf, zonder medische hulpverleners, de benodigde handelingen uit te voeren om deze te bestrijden. Ze gebruiken meestal een inhalator die een kortwerkende dosis bètablokker als albuterol geeft bij iedere inhalatie, gaan naar buiten de frisse lucht in (weg van sigarettenrook en andere irriterende stoffen) en nemen een rustpauze.

Mensen met ernstige symptomen zullen naar een noodhulpdienst moeten. Bij ernstige aanvallen dienen artsen in hoge frequentie (of soms continu) bètablokkers toe via inhalatie, soms in combinatie met anticholinergica. Tevens wordt onmiddellijk aanvullende zuurstof toegediend, zodat een luchtmengsel rijker aan zuurstof ingeademd wordt en het zuurstof gehalte in het bloed weer stijgt.

Wordt vervolgd in deel 2….

Gewoon snurken en zuurstof…

Tenzij we midden in de nacht wakker worden van een snurkende bedgenoot, denkt bijna niemand van ons over snurken als iets waarover men zich, behalve dat het irritant kan zijn, zorgen hoeft te maken. Toch kan frequent en luid snurken een indicatie zijn van een aandoening genaamd slaapapneu, waarbij de ademhaling regelmatig stokt en met een schok weer op gang komt tijdens de slaap.

Slaapapneu beïnvloedt de manier waarop men ademhaalt tijdens de slaap; de ademhaling kan heel oppervlakkig worden en zelfs stoppen. Deze ademhalingspauzes kunnen tussen de 10 en 20 seconden duren en tot wel 100 keer per nacht optreden, daarbij het normale slaappatroon ernstig verstorend. Het resultaat is een langere fase van lichte slaap en kortere diepe slaapfases, die ervoor zorgen dat u de volgende morgen energiek, mentaal alert en daadkrachtig aan de dag kunt beginnen.

Dit chronische gemis aan slaap kan leiden tot slaperigheid, geringer reactievermogen en gebrek aan concentratie. Op den duur kan het zelfs ernstige gezondheidsproblemen als overgewicht, diabetes, hoge bloeddruk, hartklachten of een beroerte veroorzaken.

Tijdens een slaapapneu episode daalt het zuurstofgehalte in het bloed, omdat de gassenstroom in het lichaam tijdelijk stopt. De hersenen reageren hierop door de slaap voldoende te verstoren om de ademhaling weer op gang te brengen. Soms wordt dit opgemerkt, omdat het gepaard gaat met een diepe naar adem snakkende zucht als de ademhaling weer op gang komt. Meestal echter is een kleine beweging genoeg om de keelspieren te laten aanspannen zodanig dat de luchtweg weer vrijkomt. Deze bewegingen worden in meerdere of mindere mate opgemerkt en onthouden, afhankelijk van de soort slaapapneu en waardoor deze veroorzaakt wordt.

- Obstructieve slaapapneu is de meest voorkomende soort. Het ontstaat wanneer de weke bindweefsels achter in de keel door spierontspanning tijdens de slaap voor de luchtpijpopening vallen en zo de luchtweg blokkeren. Dit gaat vaak gepaard met luid snurken. Vaak wordt het woelen in bed ’s nachts niet eens opgemerkt.

- Centrale slaapapneu komt veel minder voor en is gerelateerd aan het centrale zenuwstelsel, waarbij het ademhalingscentrum een te zwak signaal geeft aan de ademhalingsspieren, zodat de adem stokt. Mensen met centrale slaapapneu snurken maar zelden. Bij deze vorm is men zich vaak wel bewust van overmatig woelen tijdens de slaap.

- Complexe slaapapneu is een combinatie van obstructieve slaapapneu en centrale slaapapneu.

Als uw ademhaling stokt terwijl u snurkt, gevolgd door een plotseling naar adem snakken, dan is de kans groot dat u slaapapneu hebt. Een ander regelmatig voorkomend signaal van slaapapneu is het vechten tegen slaperigheid gedurende de dag op het werk of tijdens het autorijden. Het kan zijn dat u snel in slaap valt op rustige momenten overdag. Ook als u geen last hebt van slaperigheid overdag, is het verstandig met uw dokter te praten als u problemen heeft met de ademhaling terwijl u slaapt.
Andere veelvoorkomende symptomen kunnen zijn:

– Ochtendhoofdpijn
– Geheugen- of leerproblemen en moeite hebben met zich kunnen concentreren
– Zich geïrriteerd of gedeprimeerd voelen, stemmingswisselingen of persoonlijkheidsverandering
– Vaak wakker worden om te plassen
– Droge mond of zere keel bij het ontwaken.

Slaapapneu is een goed te behandelen aandoening, zowel door middel van verschillende zelfhulpmiddelen als met medische behandeling. Door het bijhouden van slaapdagboeken kunt u in overleg met uw arts verschillende methoden uitproberen om tot de voor u meest geschikte behandeling te komen.

Mogelijke veranderingen van uw leefgewoontes die kunnen helpen bij slaapapneu zijn onder andere:

– Stoppen met roken – Roken wordt verondersteld een rol te spelen bij het ontstaan van slaapapneu door verhoging van de kans op ontsteking en vochtophoping in de keel en bovenste luchtwegen.

– Afvallen – Mensen met overgewicht hebben meer bindweefsel achter in de keel, dat over de luchtpijp opening kan vallen en zo de luchtweg naar de longen blokkeren tijdens de slaap. Een gewichtsafname van slechts 10% kan al een groot effect hebben op de symptomen van slaapapneu. Soms kan een grote gewichtsafname de aandoening zelfs volledig genezen.

– Vermijden van alcohol, slaaptabletten en kalmerende middelen – vooral vlak voor het slapen gaan, deze ontspannen en spieren in de keel bovenmatig en kunnen zo de ademhaling verstoren.

– Vermijden van cafeïne en zware maaltijden minder dan twee uur voor het naar bed gaan.

– Regelmatige slaaptijden aanhouden – Vasthouden aan een vast slaapritme zal u helpen ontspannen, waardoor u beter slaapt. Het aantal episodes van slaapapneu het neemt af als u veel slaap krijgt.

– Keeloefeningen – deze kunnen de heftigheid van de slaapapneu verminderen door versterking van de spieren in de luchtweg, zodat ze minder snel inzakken. Er zijn hiervoor een heel aantal verschillende technieken beschikbaar.

Tips voor in bed om uw slaap te verbeteren:

– Slaap op uw zij. Vermijd slapen op de rug, de zwaartekracht zal uw tong en weke bindweefseldelen in de keel naar beneden trekken en de luchtweg blokkeren.

– Ondersteun uw hoofd. Verhoog uw bed aan het hoofdeinde met zo’n 10 tot 15 centimeter of verhoog alleen de bovenste helft van uw lichaam door middel van een verstelbare bodem of wigvormige schuimrubber kussens.

– Houd uw neus open. Probeer zoveel mogelijk de ademhaling via de neus mogelijk te maken door gebruik van een neusdilator, neusstrips, een neusspray, zoutoplossing of neti pot.

Medische behandelingsmogelijkheden voor slaapapneu:

Als uw slaapapneu ernstigere vormen aanneemt en u hebt zelfhulpmethoden en verandering van leefgewoontes zonder succes geprobeerd, dan wordt het tijd om een arts te raadplegen. Deze kan u doorverwijzen naar een slaapspecialist, die uw symptomen kan beoordelen en u helpen in uw zoektocht naar een effectieve behandeling.

Behandelingen voor centrale en complexe slaapapneu omvatten veelal:

– Behandeling van een onderliggende ziekte die de slaapapneu veroorzaakt, zoals een hartafwijking of neuromusculaire aandoening.
– Gebruik van aanvullende zuurstof tijdens uw slaap
– Gebruik van apparatuur voor drukbeademing, die ook kunnen helpen bij obstructieve slaapapneu.

De beschikbare medicatie is alleen geschikt om de slaperigheid die veroorzaakt wordt door de slaapapneu te behandelen, niet de slaapapneu zelf. Ze dienen daarom alleen gebruikt te worden in combinatie met andere geverifieerde behandelingen tegen slaapapneu.

Als het gebruik van zuurstof één van uw behandelingsmethodes is en u hebt dit ook nodig als u op reis gaat, neem dan contact met ons op via info@oxygenworldwide.com en wij zullen ons best doen aan uw specifieke wensen te voldoen.

referentie : http://www.helpguide.org

Fit genoeg om te vliegen?

Miljarden van ons reizen jaarlijks per vliegtuig, toch zijn we allemaal individuen met onze eigen specifieke behoeften, waaronder ook een hele serie medische condities. Alle luchtvaartmaatschappijen houden er andere richtlijnen op na wat dit aangaat. Zo eisen sommige maatschappijen bijvoorbeeld een medisch certificaat dat aantoont dat uw conditie goed genoeg is om te vliegen. 

De luchtvaartmaatschappij moet zich ervan vergewissen dat een al bestaande conditie niet zal verslechteren door of tijdens de vlucht, en natuurlijk ook dat de kwaal van de reiziger geen nadelige gevolgen heeft voor het welzijn en de veiligheid van de andere passagiers aan boord. Ongeacht een medisch certificaat ligt de uiteindelijke beslissing altijd bij de luchtvaartmaatschappij en de gezagvoerder van de vlucht, en kan de toegang aan boord worden geweigerd. 

Een belangrijke overweging bij deze besluitvorming is de invloed van hoogte, vochtigheidsgraad en zuurstofverzadiging tijdens de vlucht. De druk in de cabine van moderne vliegtuigen is vergelijkbaar met de luchtdruk op een hoogte van 5000-8000 voet (1500-2500 meter) boven zeeniveau (bron: cyprusairways.com). Dit betekent dat de zuurstofverzadiging in uw bloed lager is dan normaal, dit kan de ademhaling, bloedsomloop en de hart- en hersenactiviteit beïnvloeden. Soms kan tijdens de vlucht het zuurstofgehalte in het bloed korte tijd dalen tot onder de 90%. Een gezond persoon kan deze tijdelijke verandering zonder problemen opvangen, maar iemand met een hartkwaal, bloedarmoede of ademhalingsproblemen kan hierdoor in ernstige moeilijkheden raken. 

Vliegtuigcabines hebben een lage luchtvochtigheidsgraad. Door deze droge lucht kunnen huid en slijmvliezen van keel en longen uitdrogen, wat een nadelige invloed heeft op de ademhaling. 

De lage druk in de cabine zorgt er tevens voor dat gassen expanderen. Enig gas dat onwillekeurig in het lichaam is achtergebleven tijdens een operatie kan uitzetten en pijn veroorzaken of zelfs perforatie van membranen. 

Een belangrijke factor voor de uiteindelijke beslissing of een persoon gezond genoeg is om te vliegen, is de zuurstofverzadiging van het bloed. Is deze 95% of hoger, dan heeft de persoon in kwestie geen zuurstof nodig tijdens de vlucht. Als een astmapatiënt in een stabiele toestand verkeert, dan hoeft vliegen geen probleem te zijn, zolang de medicatie bij de hand wordt gehouden. Iedereen met een acute aanval van om het even welke longaandoening, dient te wachten tot zijn of haar conditie zich weer heeft gestabiliseerd, voordat een vliegreis overwogen kan worden. Overleg met een arts of longspecialist zal helpen om u ervan te vergewissen dat u zonder problemen op het vliegtuig kunt stappen, of dat het toch verstandiger is aanvullende hulpmiddelen of medicijnen mee te nemen voor tijdens de vlucht. Dit zal u ook helpen de luchtvaartmaatschappij ervan te overtuigen dat u “fit to fly” bent, dat wil zeggen goed voorbereid op uw vlucht. 

Vaak kunnen passagiers niet hun eigen zuurstofapparatuur meenemen aan boord vanwege de strenge veiligheidsvoorschriften waaraan moet worden voldaan. Toch is hier wel een verandering gaande en worden meer en meer draagbare concentratoren, de zogenaamde POC’s (Portable Oxygen Concentrators), toegelaten aan boord van de vliegtuigen. 

Een passagier die een zuurstofvoorziening van de luchtvaartmaatschappij heeft gekregen tijdens de vlucht, zal zelf vooraf moeten zorgen voor een zuurstoflevering zodra hij van boord komt. OxygenWorldwide verzorgt een Airport Service, waarbij u bij de deur van het vliegtuig wordt opgewacht en een draagbaar zuurstofapparaat krijgt overhandigd zodra u het vliegtuig verlaat, zodat u zonder problemen verder kunt reizen naar uw hotel of andere vakantiebestemming. 

Op  OxygenWoldwide kunt u checken of deze service beschikbaar is op uw vakantiebestemming.